Dokąd posłać wewnętrznego lenia?

Nie lubimy się przyznawać do wewnętrznego lenia, chociaż każdemu z nas czasami się po prostu nie chce. W języku niemieckim przemawia do mnie wyrażenie innerer Schweinehund.  Samo słowo Schweinehund  spotykane już w XIX wieku oznacza psa do polowania do lochy, ale współcześnie jest przekleństwem i ma bardzo negatywną konotację znaczy drań, bydlak, skurczybyk a nawet dosadniej.  Co innego już z tym „wewnętrznym leniem” ( czyli z przymiotnikiem inner).

W niemieckim sformułowania innerer Schweinehund występuje w kontekście pokreślenia naszej chwilowej (oby!) słabości, czy braku silnej woli. Dlatego pojawia się często w tekstach motywacyjnych i reklamach mobilizujących do działania i przełamania impasu. 

Jak przełamać niemoc po niemiecku?

Niedawno trafiłam na YouTube na reklamy pewnego dietetyka,  który intensywnie promował swoje usługi i porady. Użył ciekawego zwrotu, z którym się wcześniej nie zetknęłam, a mianowicie: den inneren Schweinehund in die Hundeschule schicken. Od razu zaczęłam się zastanawiać, jak to przetłumaczyć? Np. tak: posadzić wewnętrznego lenia na oślej ławce.  A może podejść do zagadnienia nieco inaczej.

A może zamiast lenia, zmagajmy się z hamulcowym…

W wersji soft zamiast lenia proponuję: „wewnętrznego hamulcowego”. Tego wrednego gościa, który zaciąga hamulec ręczny i nas demotywuje, bezpardonowo gasząc nasz zapał. W efekcie nie pozwala nam posunąć się do przodu.  W takim razie gdzie ulokować tego hamulcowego  w kontekście powyższego zwrotu: den inneren Schweinehund in die Hundeschule schicken ? Proponuję takie tłumaczenie: wysłać wewnętrznego hamulcowego do zajezdni. Abstrakcyjnie? Owszem, ale dlaczego nie …